Eerder kon je op deze site al lezen dat ik aardig wat gewicht aan het verliezen ben doordat wij helemaal suikervrij eten. Aan de ene kant lijkt het logisch dat je afvalt als je stopt met het eten van veel suiker, zoals ik deed. Meestal is het echter ook zo dat als je van het een minder eet, je van het ander meer gaat eten om dat te compenseren. Hoe zou dat precies zitten?

Lege calorieën

Calorieën uit producten met veel geraffineerde suikers, zoals snoep, koekjes en taart, worden ook wel ‘lege calorieën’ genoemd. Calorieën zijn een maat voor verbrandingsenergie: suiker geeft die energie, maar levert je lichaam verder helemaal niets op. Veel suiker eten geeft je al snel een overschot aan energie, waardoor je lichaam dat opslaat in vetcellen. Minder calorieën innemen lukt niet zo goed als je veel lege calorieën eet.

Vreetkicks

Als ik suiker at, kon ik bijna onbeperkt door blijven eten. Je kent het misschien wel: die zak M&M’s gaat als vanzelf achter elkaar leeg, die zak drop is geen lang leven beschoren en nog een punt taart eet je zo op, als het er toch is. Je lichaam raakt door die manier van eten ontregeld en in plaats van het sein ‘VOL’ krijg je na het eten van suiker eerder het sein ‘Lekker, doe maar meer’. Nu ik geen suiker meer eet, voel ik veel beter aan wanneer ik voldoende gegeten heb en overeet ik mezelf dus niet meer. Dat levert een regelmatiger eetpatroon op zonder uitschieters en dus zonder dagen waarop ik veel te veel calorieën binnenkrijg.

Suiker vervangen door goed voedsel

Omdat ik gemiddeld behoorlijk veel suiker at (ook alle sausjes, broodbeleg en andere dingen met ‘verborgen’ suikers meegeteld), is het logisch dat ik het wegvallen daarvan wel moest compenseren met ander voedsel, om dagelijks genoeg te eten om fit te blijven. De vervangers zijn grotendeels gezonde voedingsmiddelen waar je bloedsuikerspiegel niet van gaat flippen, waardoor ik volgens mij veel meer uit mijn voeding haal en mijn lichaam dus niet zo vaak schreeuwt dat het iets mist (wat ik meestal probeerde op te lossen door zoetigheid te eten).

Minder eten dan ik verbrand

Als ik vroeger probeerde af te vallen, wist ik dat ik dagelijks wat minder calorieën moest eten dan ik verbrand. Bij een dagelijkse verbranding van 2500 zou bijvoorbeeld 2000 calorieën per dag eten nog steeds gezond zijn en tegelijk voor gewichtsafname zorgen (Let op: ga niet te ver onder je dagelijks verbranding zitten, dat werkt averechts!). Ik had daarbij echter altijd twee problemen: ik moest honger lijden en snakte steeds juist naar het ongezonde snoep dat ik mezelf dwong om niet te eten.

Nu ik om verschillende reden verkies om geen suiker te eten, ben ik heel tevreden met die keuze, kan ik gewoon eten als ik trek krijg en eet ik allemaal (gezonde) dingen die ik lekker vind, waardoor ik niet het gevoel heb dat ik iets mis. Na een korte ontwenningsperiode in de beginfase heb ik al wekenlang geen behoefte meer aan suiker, dus het laten staan van snoep gaat vanzelf.

De dingen die ik eet, zijn vaak trage koolhydraten die langzaam hun energie aan het lichaam vrijgeven, waardoor ik per dag meestal niet het aantal calorieën eet dat ik verbrand, maar minder. Minder eten dan je verbrandt betekent dat het lichaam voor het verschil je reserves aan gaat spreken, het opgeslagen vet dus.

Natuurlijke balans

Dus: ik eet geen suiker meer, overeet me daardoor niet meer en eet dankzij mijn goede voeding dagelijks meestal minder calorieën dan ik verbrand, zonder dat ik honger lijd. Mijn lichaam breekt langzaam de vetreserves af om het kleine tekort aan calorieën aan te vullen.

Ik heb sterk het gevoel dat het op zoek is naar een nieuwe balans, die van nature meer bij mijn lichaam hoort. Alle suiker leverde een verstoorde balans op, waarbij mijn lichaam veel overschotten op moest slaan. Nu geeft het mij netjes aan wanneer ik genoeg heb gegeten en vult het zelf de rest aan, omdat er geen noodzaak is om grote reserves aan te houden.