Onze twee kinderen hebben iets met eten. Ze houden van eten, ze kunnen ontzettend smullen, ze houden van veel soorten eten. Maar ze hebben ook voedselintoleranties. Daardoor kunnen ze allerlei gangbare producten niet eten. Het vereist een soort ‘downshifting’ van wat je eet. Veel mensen zien dat als een beperking, maar is dat wel zo?

Via de borstvoeding

Onze jongste zoon kreeg als jonge baby dezelfde symptomen als de oudste. Toen we dat signaleerden, stopte ik vrijwel meteen met het eten van gluten, zuivel, soja en tomaat (suiker en vlees at ik sowieso al niet). Dat zijn de dingen waar zoonlief 1 niet goed op reageert en waar zoonlief 2 waarschijnlijk ook niet goed tegen kan. Meteen merkten we resultaat. Want alles wat mama eet, komt via de borstvoeding bij haar kind terecht. Er zijn mensen die zeggen dat dat niet kan, maar die hebben het mis.

Minder en beter

Ik maak veel zelf, want als je zoveel voedingsmiddelen niet meer kan of wil eten, is er weinig voor je te koop in de gangbare winkels. Ook uit eten gaan sloeg nergens op, want ik kon niets van het menu eten. Ik at dus zeer weinig buiten de deur. Maar zegt dat iets over mijn eetwijze, of over wat er in Nederland verkrijgbaar is? Ik bedoel niet dat ik wil dat er nóg meer aangeboden wordt, maar juist minder. Bied aan wat goed is, niet wat meer keuzes aanreikt. Bied aan wat gezond en lekker is, niet wat op korte termijn het meeste geld oplevert. Bied duurzaam, geen uitbuiting. Bied minder en goed, niet slechter en meer.

Stappen terug zetten

Downshifting, wat is dat? Het omschrijft mensen die bewust kiezen om ‘stappen terug’ te doen. Zoals kleiner wonen, minder werken, spullen wegdoen of recyclen. Dit doen ze om meer rust, vrije tijd en plezier in hun leven te krijgen. Ze richten zich op wat ze wel hebben, in plaats van wat ze (nog) niet hebben. In deze maatschappij gaat het veel om meer, meer, meer. Er zijn zoveel keuzes, zoveel mogelijkheden. Kijk maar naar alle soorten jam die in de schappen van de supermarkt staan. Zou het eigenlijk niet veel rustiger en fijner zijn als je kan kiezen tussen twee soorten jam, of het zelf maken? Zou het niet fijn zijn als je een winkel binnen kan stappen waar je alleen lekkere, gezonde dingen kan kopen? Weinig keus, maar wel producten die goed voor je zijn.

Geen behoefte

Onze jongste zoon krijgt sinds kort geen borstvoeding meer. Met 21 maanden kreeg hij nog maar 1 voeding per dag, voor het naar bed gaan ‘s avonds. Nu zijn het de avonturen van Jip en Janneke die hem wat tot rust brengen voor het slapen gaan. Dus nu heb ik weer veel meer mogelijkheden wat betreft eten. Tijdens de borstvoeding kwamen er allerlei producten in mijn hoofd voorbij die ik zou willen eten, maar niet kon. Het waren de gekste dingen, producten die ik ervoor niet of nauwelijks at. Een tompouce, een lekkerbekje, croissants, bladerdeegtaart… Toen ik zeker wist dat de borstvoeding klaar was, liep ik in de supermarkt en zag ineens alles wat ze daar hebben. Ik had ruim anderhalf jaar driekwart van de spullen in de supermarkt genegeerd. Minstens de helft van hun producten negeerde ik trouwens al jaren, omdat er geraffineerde suiker in zit. Een breed scala aan producten stonden voor mij, als consument, uitgestald. Ik kon het allemaal eten. Maar ik had er helemaal geen behoefte meer aan!

Jezelf tekort doen

Er zijn zoveel geraffineerde producten, met witte suiker, witte bloem en allerlei idiote toevoegingen. Vanwege die droombeelden tijdens de borstvoedingsperiode, kocht ik toch croissants. Om te proberen. Mijn mond vond er niet veel aan. Mijn lichaam vond het maar niks. Dat is voor mij een bevestiging van mijn gezonde en ‘beperkte’ manier van eten, ook voor onze kinderen. Er zijn vast veel mensen die vinden dat ze tekort komen, omdat ze weinig gangbare lekkernijen krijgen en geen tarweproducten. Maar eigenlijk is het andersom. Je doet jezelf tekort door het wel te eten.

Beter af

Er is zoveel te koop en er wordt zoveel verleid met mooie verpakkingen, mooi versierde voedingsmiddelen (bijvoorbeeld koekjes, taarten en cupcakes), mooie reclame, makkelijke verkrijgbaarheid en goedkope prijzen. Daardoor denk je dat je die producten wilt eten. Maar wil je dat echt? Als driekwart van de producten van de supermarkt er niet zouden zijn, zou je eigenlijk veel beter af zijn. De fabrikanten blijven producten maken die niet gezond zijn. Daarom is het een kwestie van downshiften, een bewuste keuze voor kwaliteit. Dan ben je gezonder, blijer, energieker en tegelijk meer ontspannen.